Uber haalt NASA-ingenieur binnen om vliegende auto's te bouwen

Pin
Send
Share
Send

Vliegende auto's zijn de laatste tijd een hot item geworden. In de afgelopen jaren hebben bedrijven als Terrafugia, Aeromobil en Moller International allemaal de krantenkoppen gehaald met hun specifieke ontwerpen. En al snel genoeg zou de internationale transportgigant Uber zich kunnen aansluiten bij degenen die op zoek zijn om een ​​populair onderdeel van science fiction om te zetten in wetenschappelijk feit.

In een poging om hun ride-sharing-diensten uit te breiden naar de lucht, huurde het bedrijf onlangs NASA-ruimtevaartingenieur Mark D. Moore in om Uber Elevate te leiden. Al 30 jaar werkt Moore voor NASA, onderzoekend naar geavanceerde vliegtuigen en technologieën en toepassingen voor verticale start en landing (VTOL). En in 2010 publiceerde hij een whitepaper waarin een revolutionair nieuw concept voor elektrisch vliegende auto's werd beschreven.

In dit artikel - getiteld "NASA Puffin Electric Tailsitter VTOL Concept" - presenteerde Moore een schets om VTOL-vaartuigen uit te rusten met elektronische motoren. De voordelen hiervan, beweerde hij, zijn onder meer nulemissie, een hoog motorvermogen / gewicht, hoog rendement en zeer weinig geluid of trillingen. Bovendien is de technologie schaalbaar en biedt deze dezelfde voordelen, ongeacht de grootte.

Deze studie was het product van Moore's jarenlange samenwerking met de Aeronautics Systems Analysis Branch van NASA's Langley Research Center, waar hij zich specialiseerde in de ontwikkeling van gedistribueerde elektrische voortstuwing. De afgelopen vijf jaar was Moore de hoofdonderzoeker van het Scalable Convergent Electric Propulsion Technology and Operations Research (SCEPTOR) -project, een NASA-programma om het eerste bemande Distributed Electric Propulsion-vliegtuig te creëren.

Voordien was Moore ook de hoofdonderzoeker van het Leading Edge Asynchronous Propeller Technology / Hybrid-Electric Integrated Systems Testbed (LeapTECH / HEIST) -project, een eenjarig programma dat een elektrische voortstuwingsvleugel ontwikkelde en testte die 18 propellers gebruikte om te bereiken vlucht. De vruchten van deze inspanningen zijn te zien met de X-57 "Maxwell" (hierboven afgebeeld), een convergent elektronisch voortstuwingsvliegtuig dat vertrouwt op 14 elektromotoren met uniek ontworpen vleugels om de efficiëntie te verbeteren en het lawaai te verminderen.

Naast het verleggen van de grenzen voor geavanceerde luchtvaart- en voortstuwingsontwerpen, gelooft Moore er sterk in dat deze technologie - die de voordelen van efficiënte en lichtgewicht motoren combineert met verbeteringen in batterijtechnologie en automatisering - de oplossing is voor de problemen van verkeerscongestie en stedelijke vervuiling veroorzaakt door te veel auto's.

Uiteraard trok zijn whitepaper veel aandacht, vooral van miljardairondernemers die voorop lopen in de technologische ontwikkeling. Net zo Bloomberg Businessweek gemeld in de zomer van 2016, mede-oprichter van Google Larry Page creëerde twee startups (Zee Aero en Kitty Hawk) om de technologie te ontwikkelen, blijkbaar als reactie op het lezen van Moore's paper.

In oktober 2016 volgde Uber Technologies Inc. het voorbeeld en kondigde de oprichting aan van Uber Elevate, een dochteronderneming die belast is met de ontwikkeling van de technologie, en heeft Moore sindsdien ingehuurd om te dienen als Elevate's technisch directeur. Kort nadat Elevate was aangekondigd, bracht Uber hun eigen witboek uit - een document van 99 pagina's dat de visie van het bedrijf op wat zij "on-demand luchtvaart" noemden, schetste. Zoals in dit artikel staat:

“Net zoals wolkenkrabbers steden in staat stelden om efficiënter gebruik te maken van beperkt land, zal stedelijk luchtvervoer driedimensionaal luchtruim gebruiken om transportcongestie op de grond te verminderen. Een netwerk van kleine, elektrische vliegtuigen die verticaal opstijgen en landen (VTOL-vliegtuigen genoemd voor verticaal opstijgen en landen, en uitgesproken als vee-tol), zorgen voor snel en betrouwbaar vervoer tussen voorsteden en steden, en uiteindelijk binnen steden.

Een dergelijk plan zou niet alleen een beroep doen op het VTOL-netwerk om de gebruikelijke infrastructuur van wegen, spoorwegen, bruggen en tunnels te omzeilen, maar zou ook de herbestemming van delen van het stadslandschap vereisen. Kortom, het plan van Uber roept op tot het transformeren van de toppen van parkeergarages, bestaande helipads en ongebruikt land rond snelwegknooppunten om een ​​netwerk van 'vertiports' en 'versistops' te creëren, compleet met laadstations voor hun voertuigen.

Het verwerven van Moore was zeker een genadeslag, aangezien de NASA-ingenieur slechts een jaar verwijderd was van zijn pensioen. Hierdoor komt hij niet in aanmerking voor zijn pensioen en gezondheidsuitkeringen. De stap lijkt echter gedeeltelijk te worden ingegeven door de wens van Moore om de ontwikkeling van de technologie werkelijkheid te zien worden. En tegenwoordig lijkt het erop dat de privésector - en niet binnen de federale instanties - daar waarschijnlijk zal gebeuren.

Zoals Moore via e-mail aan Space Magazine vertelde:

"Uber is zeer geschikt om dit te leiden omdat zij de on-demand marktleider zijn, met 55 miljoen actieve maandelijkse gebruikers. Ze hebben het multimodale last mile-probleem opgelost, met ongelooflijke toegang en beschikbaarheid die wachttijden in grote stedelijke gebieden van slechts 2 tot 3 minuten mogelijk maakt. "

Een van de grootste vragen is natuurlijk of de voertuigen van Uber worden bestuurd of geautomatiseerd. Enerzijds heeft Uber een reeks proefprojecten gelanceerd om zelfrijdende auto's te testen in verschillende steden in de Verenigde Staten. En iets meer dan een week geleden (31 januari 2017) kondigde Uber aan dat het gaat samenwerken met Daimler om de zelfrijdende auto's van de autofabrikant in hun netwerk te introduceren.

Deze bewegingen zijn een sterke indicatie dat het bedrijf op de lange termijn wil automatiseren. En zoals Moore aangaf, is er waarschijnlijk een overgangsperiode:

“Er zal in de loop van de tijd een evolutie plaatsvinden van professionele menselijke piloten naar autonomie, aangezien de achtergrondautomatisering betrouwbaar is en geen tussenkomst van de menselijke piloot vereist - net zoals Uber nu doet met autonome auto's op de grond (wat een veel moeilijker probleem is omdat van hoe rommelig de grondomgeving is. ”

Naast Google en Uber werkt multinationale ruimtevaartgigant Airbus ook aan een eigen VTOL-autoproject - bekend als Project Vahana. Zoals het bedrijf in november 2016 aankondigde, wordt Vahana gerund door de Silicon Valley-arm van het bedrijf (A³ of "een blokje") met als doel tegen het begin van de jaren 2020 zelfbestuurde VTOL-vaartuigen te produceren.

En er is Joby Aviation, een ander in Silicon Valley gevestigd bedrijf dat gespecialiseerd is in casco-ontwerp en elektromotoren dat hoopt uit te breiden naar de VTOL-markt. Het is duidelijk dat er geen tekort is aan ondernemers die de droom van VTOL-transport willen benutten.

Natuurlijk zijn er mensen die zouden zeggen dat deze VTOL-concepten geen "vliegende auto's" zijn in de strikte zin van het woord. Terwijl bedrijven als Aeromobil, Terrafugia en Moller International gespecialiseerd zijn in voertuigen die zowel over land als vliegen kunnen rijden, zijn Google Airbus en Uber op zoek naar voertuigen die meer lijken op transportdrones of persoonlijke helikopters.

Maar de terminologie achter dit concept, dat diepe wortels heeft in sciencefiction, is nooit helemaal correct geweest. Uiteindelijk is de term "vliegende auto" nogal losjes gebruikt om te verwijzen naar voertuigen die gebruik maakten van luchtverkeersnetwerken om mensen van punt A naar punt B te brengen. En met meerdere bedrijven die deze oude belofte willen waarmaken, is de belofte van vliegende auto's in de 21e eeuw kan eindelijk uitkomen!

Pin
Send
Share
Send