[/onderschrift]
De maan Enceladus van Saturnus kan inderdaad een ondergronds waterreservoir verbergen. "Er zijn slechts drie plaatsen in het zonnestelsel waarvan we weten of vermoeden dat er vloeibaar water aan de oppervlakte is", zegt Joshua Colwell Cassini-teamwetenschapper van de University of Central Florida. "Aarde, Jupiters maan Europa en nu Saturnus Enceladus. Water is een basisingrediënt voor het leven en daar zijn zeker implicaties voor. Als we ontdekken dat de getijdenverwarming die volgens ons deze geisers veroorzaakt een veel voorkomend fenomeen van planetaire systemen is, wordt het pas echt interessant. ”
Met behulp van gegevens van Cassini's Ultraviolet Imaging Spectrograph (UVIS) ondersteunen de bevindingen van het team een theorie dat de waargenomen pluimen worden veroorzaakt door een waterbron diep in Enceladus. Een aarde-analoog is het Vostok-meer op Antarctica, waar vloeibaar water onder dik ijs bestaat.
Wetenschappers suggereren dat in het geval van Enceladus de ijskorrels condenseren uit de damp die uit de waterbron ontsnapt en door de scheuren in de ijskorst stroomt voordat ze de ruimte in gaan. Dat is waarschijnlijk wat de instrumenten van Cassini in 2005 en 2007 ontdekten, de basis voor het onderzoek van het team.
Het werk van het team suggereert ook dat een andere hypothese onwaarschijnlijk is. Die theorie voorspelt dat de waargenomen gaspluimen en stof worden veroorzaakt door verdamping van vluchtig ijs dat vers wordt blootgesteld aan de ruimte wanneer de getijdenkrachten van Saturnus ventilatieopeningen in de zuidpool openen. Maar het team vond in 2007 meer waterdamp uit de ventilatieopeningen op een moment dat de theorie voorspelde dat er minder had moeten zijn.
In plaats daarvan suggereren hun resultaten dat het gedrag van de geisers een wiskundig model ondersteunt dat de ventilatieopeningen behandelt als mondstukken die waterdamp van een vloeistofreservoir naar het oppervlak van de maan leiden. Door het flikkerende licht van een ster te observeren terwijl de geisers hem blokkeerden, ontdekte het team dat de waterdamp smalle stralen vormt. De auteurs theoretiseren dat alleen hoge temperaturen dicht bij het smeltpunt van waterijs de hoge snelheid van de waterdampstralen kunnen verklaren.
Hoewel er nog geen solide conclusie is, kan er binnenkort een zijn. Enceladus is een belangrijk doelwit van Cassini tijdens zijn uitgebreide Equinox-missie, die nu tot september 2010 loopt. Cassini is in 1997 vanuit het Kennedy Space Center gelanceerd en draait sinds juli 2004 om Saturnus.
De bevindingen van het team worden gerapporteerd in het nummer van 27 november van het tijdschrift Nature.
Bron: EurekAlert