Geweldige nieuwe radarbeelden van Asteroid 2004 BL86

Pin
Send
Share
Send

Nieuwe video van 2004 BL86 en zijn maan

Nieuw verwerkte afbeeldingen van asteroïde 2004 BL86 gemaakt tijdens zijn penseel met Earth Monday Night onthullen nieuwe details van het klonterige oppervlak en de baan om de maan. We hebben uit zowel optische als radargegevens geleerd dat Alpha, het hoofdgedeelte, elke 2,6 uur draait. Beta (de maan) draait langzamer.

De beelden zijn gemaakt door radiogolven tegen het oppervlak van de lichamen te stuiteren met behulp van NASA's 230 voet brede (70 meter) Deep Space Network-antenne bij Goldstone, Californië Radar "pinging" onthult informatie over de vorm, snelheid, rotatiesnelheid en oppervlaktekenmerken van naderende asteroïden. Maar de resulterende afbeeldingen kunnen verwarrend zijn om te interpreteren. Waarom? Omdat het niet echt foto's zijn zoals we die kennen.

Ten eerste lijkt de maan loodrecht op het hoofdlichaam te draaien, wat zeer ongebruikelijk zou zijn. De meeste manen draaien rond hun primaire ongeveer in het vlak van de evenaar zoals de maan van de aarde en de vier Galilese manen van Jupiter. Dat is vrijwel zeker het geval bij Beta.Radarbeelden is samengesteld uit echo's of radiosignalen die van de asteroïde worden geretourneerd nadat ze van het oppervlak stuiteren. In tegenstelling tot een optisch beeld, zien we de asteroïde door gereflecteerde pulsen van radio-energie die vanuit de antenne worden uitgestraald. Om ze te interpreteren, moeten we onze radarbril opzetten.

Heldere gebieden zien er niet noodzakelijkerwijs helder uit omdat de radar de wereld anders ziet. Metalen asteroïden lijken veel helderder dan steenachtige soorten; ruwere oppervlakken zien er ook helderder uit dan gladde. In zekere zin zijn dit helemaal geen afbeeldingen, maar grafieken van de vertraging, de dopplerverschuiving en de intensiteit van de radarpuls die zijn omgezet in een afbeelding.

In de bovenstaande afbeeldingen plot de van links naar rechts richting of x-as in de foto de naar en weg beweging of Doppler shift van de asteroïde. Je herinnert je dat licht van een object dat de aarde nadert, wordt gebundeld in kortere golflengten of blauw verschoven in vergelijking met rood verschoven licht dat wordt afgegeven door een bewegend objectweg van aarde. Een sneller roterend object zal groter lijken dan een langzaam draaiend object. De maan lijkt langwerpig, waarschijnlijk omdat hij langzamer draait dan de primaire Alpha.

Ondertussen toont de op- en neerwaartse richting of y-as in de afbeeldingen de tijdvertraging in de gereflecteerde radarpuls op zijn terugreis naar de zender. Beweging op en neer geeft een verandering aan in de afstand van BL86 tot de zender in 2004, en beweging van links naar rechts geeft rotatie aan. Helderheidsvariaties zijn afhankelijk van de sterkte van het geretourneerde signaal, waarbij meer radarreflecterende gebieden helderder lijken. De maan lijkt vrij helder omdat - aangenomen dat hij langzamer draait - de totale signaalsterkte geconcentreerd is in één klein gebied in vergelijking met de verspreiding door het sneller draaiende hoofdlichaam.

Als dat niet genoeg is om je hersenen te omwikkelen, bedenk dan dat een bepaald punt in de afbeelding naar meerdere punten op de echte asteroïde verwijst. Dat betekent, hoe vreemd vormgegeven 2004 BL ook86 in het echt is, lijkt het rond of ovaal in radarbeelden. Alleen meerdere waarnemingen in de tijd kunnen ons helpen de ware vorm van de asteroïde te leren.

Je zult vaak merken dat radarbeelden van asteroïden direct boven of onder lijken te worden verlicht. De helderdere rand geeft aan dat de radarpuls terugkeert vanaf de voorrand van het object, het gebied dat zich het dichtst bij de schotel bevindt. Hoe verder je naar beneden gaat in het beeld, hoe verder weg dat deel van de asteroïde van de radar verwijderd is en hoe donkerder het lijkt.

Stel je even een asteroïde voor die niet roteert of roteert met een van zijn polen precies op de aarde gericht. In radarbeelden zou het verschijnen als een verticale lijn!

Als je meer wilt weten over de aard van radarbeelden, zijn hier twee geweldige bronnen:

Hoe radiotelescopen 'afbeeldingen' van asteroïden krijgen door Emily Lakdawalla
* Goldstone Radar Observatorium van het zonnestelsel: ondersteuning van planetaire missies op aarde en unieke wetenschappelijke resultaten

Pin
Send
Share
Send