Anaconda-moeder bevalt van babyklonen, geen man nodig

Pin
Send
Share
Send

Als het gaat om het maken van baby's, zijn er meestal twee nodig voor de tango. Maar Anna, een anaconda van 3 meter lang in het New England Aquarium in Boston, deed het solo. Eerder dit jaar beviel Anna helemaal alleen van 18 slangenbabys, geen mannelijke slangen nodig.

Aquariumpersoneel had geen idee dat Anna zwanger was totdat ze haar zagen tijdens de bevalling (anaconda's leggen geen eieren, maar hebben levend geboren kinderen). Onmiddellijk vermoedden aquariumbiologen dat Anna was bevallen via parthenogenese, wat in het Grieks 'maagdelijke geboorte' betekent. Met andere woorden, Anna's baby's bevatten alleen genetische informatie van Anna.

Parthenogenese resulteert niet altijd in perfecte kopieën. Genen komen in paren - één set van elke ouder (of in het geval van Anna één set van elk ei). In sommige gevallen van parthenogenese worden deze sets genen geschud, dus hoewel de genen bij baby's hetzelfde zijn, zijn ze niet in dezelfde volgorde gerangschikt, wat betekent dat niet alle nakomelingen klonen zijn. In het geval van Anna waren deze baby's echter complete klonen.

"Ze baart in wezen zichzelf, vreemd genoeg," vertelde David Penning, een assistent-professor biologie aan de Missouri Southern State University, die niet betrokken was bij Anna's zaak, WordsSideKick.com.

Voordat het aquariumpersoneel er absoluut zeker van kon zijn dat Anna parthenogenese had ervaren, moesten ze dubbel controleren of de andere slangen in Anna's behuizing inderdaad vrouwelijk waren. De dieren waren. Vervolgens voerde het personeel DNA-tests uit voor de nieuwe slangenbaby's. De nieuwe slangen waren 100% Anna.

Slangbioloog Tori Babson houdt een van Anna's baby's omhoog. (Afbeelding tegoed: New England Aquarium)

Bij seksuele reproductie combineren een sperma en een ei hun genetische informatie met elkaar tot een geheel nieuwe cel, een zygote genaamd. In Anna's geval was geen sperma nodig. In plaats daarvan was er maar één ei nodig, zei Penning. Omdat een ei slechts de helft van de genetische informatie bevat die nodig is om een ​​zygoot te vormen, had het zichzelf eerst moeten klonen voordat het zichzelf effectief zou bevruchten. Stel je voor dat je een fotokopie maakt en vervolgens de twee identieke exemplaren aan elkaar geniet, zei Penning. Dat is parthenogenese.

Een van Anna's baby's lounges in een wachtruimte, die hij deelt met zijn broer of zus. (Afbeelding tegoed: New England Aquarium)

Het fenomeen is zelden gedocumenteerd bij slangen of andere reptielen. (Slechts één ander exemplaar van anaconda parthenogenese is gedocumenteerd, in een Britse dierentuin in 2014.) Maar het komt vaker voor in het wild dan wetenschappers aannemen, zei Penning. De meeste gedocumenteerde gevallen doen zich voor in gevangenschap, wanneer een wezen als Anna, dat haar hele leven geïsoleerd is van mannetjes, plotseling en onverwacht baby's voortbrengt. Maar in het wild is het een uitdaging om te bepalen of een slang zich reproduceert via seksuele reproductie of parthenogenese, zei Penning.

'Ik denk niet dat we echt grip hebben op de prevalentie hiervan', zei hij.

Van Anna's 18 nieuwe anaconda's overleefden er slechts twee. Vijftien van de baby's waren doodgeboren en één stierf een paar dagen later. Hoge sterftecijfers komen vaak voor bij baby's die via parthenogenese worden geboren, zei Penning. Bovendien veroorzaakt deze reproductieve strategie veel van de problemen die bij inteeltpopulaties worden gezien, waaronder een groot aantal schadelijke genetische mutaties.

In wilde populaties kan parthenogenese ook problemen veroorzaken wanneer een omgevingsstressor, zoals een nieuwe ziekte of een natuurramp, langskomt, zei Penning. Dat komt omdat het gemakkelijk is om een ​​hele populatie uit te roeien als ze allemaal dezelfde genetische eigenschappen hebben.

Ondanks de nadelen van parthenogenese, is het een win-winsituatie wanneer soorten de mogelijkheid hebben om heen en weer te schakelen tussen seksuele en aseksuele reproductie. Wanneer de populatie in het wild laag wordt, 'is het niet zo'n slecht idee om meer kopieën van jezelf te hebben', zei Penning.

Anna's baby's, nu 5 maanden oud en 2 voet (0,6 m) lang, zijn nog niet klaar om aan het publiek te worden voorgesteld. Aquariumpersoneel zorgt achter de schermen voor ze en behandelt de slangen dagelijks om ze te laten wennen aan menselijk contact.

Pin
Send
Share
Send