Weet je nog toen New Horizons langs Jupiter snelde op weg naar Pluto. Onderzoekers hebben een aantal van deze gegevens doorstaan en hebben deze week een reeks ontdekkingen aangekondigd: polaire bliksemstormen, klonterige ringen, vulkaanuitbarstingen op Io en meer.
Het doel van New Horizon is misschien Pluto, maar het heeft wat tijd om af en toe te doden. Je kunt onderweg evengoed wat wetenschap vergaren. Het ruimtevaartuig vloog op 28 februari 2007 voorbij Jupiter en pakte een waardevolle, door zwaartekracht ondersteunde snelheidsboost op. Het was het achtste ruimtevaartuig dat Jupiter van dichtbij ontmoette, en net daarvoor, onthulde het waardevolle nieuwe inzichten in Jupiter en zijn satellieten.
Toen het ruimtevaartuig Jupiter naderde, planden missieplanners zorgvuldig 700 waarnemingen die ze New Horizons wilden laten doen. Dit is zelfs het dubbele aantal dat gepland was voor de korte flyby van Pluto in 2015. Ze richtten hun collectie op onopgeloste wetenschappelijke kwesties die verder onderzocht moesten worden; om te proberen wetenschappers een soort afsluiting te geven van mysteries die zijn geopend door eerdere ruimtevaartuigen.
Bovenaan de lijst staat het weer van Jupiter. New Horizons observeerde de wolken van de planeet met zichtbaar licht, infrarood en ultraviolet. Ze zagen ammoniakwolken vanuit een diepere diepte opkomen en door hitte veroorzaakte blikseminslagen in de poolgebieden - de eerste polaire bliksem die los van de aarde werd gezien.
Het ruimtevaartuig concentreerde zich ook op de ijle ringen van Jupiter. De gedetailleerde waarnemingen onthulden klonten materiaal die erop konden wijzen dat er een recente inslag in de ringen was. Net als Saturnus heeft Jupiter kleine manen die als herders dienen en het ringmateriaal bij elkaar houden.
New Horizons richtte zijn camera's ook op de vulkanische maan Io van Jupiter. Het ruimtevaartuig observeerde 11 verschillende vulkanische pluimen van verschillende grootte en kon 36 hotspots op de maan zien in het infraroodspectrum. Drie van deze vulkanen zijn voor het eerst gezien.
Ten slotte heeft het ruimtevaartuig de magnetische staart gemeten die achter Jupiter loopt. New Horizons zag materiaal dat werd uitgestoten door Io langs de staart naar beneden bewogen in grote, dichte, langzaam bewegende klodders, gevangen in het magnetische veld.
New Horizons ligt nu halverwege tussen de banen van Jupiter en Saturnus en meer dan 1,19 miljard km (743 miljoen mijl) van de aarde.
Oorspronkelijke bron: JHU APL-persbericht