Een simpele vraag - hoe snel loop je? - kan onderzoekers helpen bepalen wie een hoger risico op overlijden door hartaandoeningen heeft, suggereert een nieuwe studie uit het Verenigd Koninkrijk.
Uit de studie bleek dat volwassenen van middelbare leeftijd die zeiden dat ze normaal gesproken langzaam lopen, ongeveer twee keer zoveel kans hadden om te overlijden aan hartaandoeningen tijdens de onderzoeksperiode, vergeleken met degenen die zeiden dat ze in een snel tempo liepen. De bevindingen werden zelfs bewaard nadat de onderzoekers rekening hielden met factoren die de resultaten zouden kunnen beïnvloeden, zoals de trainingsgewoonten van mensen, hun dieet en of ze rookten of dronken.
De studie suggereert dat "een eenvoudige, zelfgerapporteerde maat voor langzaam lopen" artsen zou helpen het risico van overlijden door hartaandoeningen bij mensen te bepalen, schreven de onderzoekers in het nummer van 21 augustus van het European Heart Journal.
Voor de studie analyseerden de onderzoekers informatie van meer dan 420.000 volwassenen van middelbare leeftijd in het Verenigd Koninkrijk, die ongeveer zes jaar werden gevolgd. Geen van de deelnemers had hartaandoeningen op het moment dat ze aan de studie deelnamen. De deelnemers werd gevraagd hun gebruikelijke wandeltempo te beoordelen als "langzaam", "stabiel / gemiddeld" of "vlot". De proefpersonen ondergingen ook een inspanningstest in een laboratorium om hun conditie te bepalen.
Tijdens de studie stierven bijna 8.600 van de deelnemers, en hiervan stierven er ongeveer 1.650 aan hartaandoeningen.
Mensen die zeiden dat ze langzame wandelaars waren, hadden tussen de 1,8 en 2,4 keer meer kans om te overlijden aan hartaandoeningen tijdens de zesjarige onderzoeksperiode, vergeleken met degenen die zeiden dat ze stevige wandelaars waren. Het risico was het hoogst voor mensen met een lage body mass index (BMI), wat zou kunnen betekenen dat de individuen ondervoed waren of een hoog niveau van spierweefselverlies hadden met de leeftijd (een aandoening die bekend staat als sarcopenie), aldus de onderzoekers.
Uit de studie bleek ook dat het zelfgerapporteerde wandeltempo van mensen sterk verband hield met hun fysieke conditie tijdens de inspanningstest. Met andere woorden, een laag fitnessniveau onder langzame wandelaars zou hun hogere risico op overlijden door hartaandoeningen kunnen verklaren, aldus de onderzoekers.
"Zelfgerapporteerd wandeltempo kan worden gebruikt om personen met een lage fysieke fitheid te identificeren" en bijgevolg een hoger risico op overlijden door hartaandoeningen, aldus co-auteur Tom Yates van de University of Leicester in het Verenigd Koninkrijk, zei in een verklaring. Deze personen kunnen baat hebben bij interventies om hun fysieke conditie te verbeteren, zei hij. Er is echter meer onderzoek nodig om te onderzoeken in hoeverre het wandeltempo van mensen kan worden gebruikt om de huidige voorspellers voor het risico op overlijden door hartaandoeningen te verbeteren, aldus de onderzoeken.
In de studie werd ook gekeken of het wandeltempo verband hield met het risico op overlijden door kanker bij mensen, maar er werd geen consistent verband gevonden.