Iriserende botten van een verloren kudde dinosaurussen ontdekt in een opaalmijn

Pin
Send
Share
Send

Edelstenen zijn kostbaar, vooral als ze gevuld zijn met dinosaurusbotten.

In de jaren 80 ontdekte een mijnwerker een hoop fossielen die in opalen waren bewaard in een opaalmijn bij Lightning Ridge in Australië. Een recente analyse van die opaalachtige fossielen onthulde dat ze de overblijfselen van een kudde dinosaurussen bevatten, waaronder 's werelds meest complete opaalachtige dinosaurus.

De fossielen bevatten delen van een voorheen onontdekte dinosaurussoort die nu wordt genoemd Fostoria dhimbangunmal naar de opaal-mijnwerker Robert Foster die de fossielen in de jaren tachtig ontdekte, volgens een verklaring. De soortnaam vertaalt zich in lokale talen naar "schapenstal", die werd gegeven als een eerbetoon aan het opaalveld dat bekend staat als "Sheepyard", waaronder de opaalmijn is waar de botten werden ontdekt.

Hoewel de fossielen een paar decennia geleden werden ontdekt, werden ze pas onlangs bestudeerd toen de kinderen van Foster ze schonken aan het Australian Opal Centre.

Een versteend teenbeen van Fostoria dhimbangunmal gevonden in opaal. (Afbeelding tegoed: Robert A. Smith / Australian Opal Centre)

Na de donatie begon een team van wetenschappers van de University of New England in Armidale in Australië met het analyseren ervan. Ze vonden stukjes en beetjes van vier Fostoria skeletten, sommige jongeren en enkele grotere, waarschijnlijke volwassenen die in leven 5 meter lang hadden kunnen zijn.

"We gingen er aanvankelijk allemaal van uit dat deze stapel botten van een enkel individu was, maar pas toen ik begon met het samenvoegen van het skelet en het een voor een onderzoeken van elk van de botten, realiseerde ik me dat er iets niet helemaal paste," zei Lead auteur Phil Bell, een senior docent paleontologie aan de Universiteit van New England. Hij realiseerde zich dat de botten afkomstig waren van een kudde of familie toen hij delen van vier verschillende schouderbladen identificeerde, van dieren van verschillende grootte.

"Als een zachte herbivoor, hadden deze dinosaurussen niet veel verdediging," vertelde Bell aan WordsSideKick.com. Ze hadden geen scherpe klauwen of hoorns, 'dus veiligheid in cijfers was waarschijnlijk hun beste keuze.'

Deze pas ontdekte tweebenige soort was verwant aan Muttaburrasaurus, een plantenetende ornithopod-dinosaurus die decennia geleden in Queensland werd ontdekt. 'De meeste functies die ervoor zorgen Fostoria uniek zijn zijn heel subtiel ", zei Bell. Het heeft inderdaad jaren geduurd om aan te tonen dat dit een nieuwe dinosaurussoort was, zei hij. Maar het team had een groot deel van een Fostoria schedel, de "heilige graal" om te begrijpen hoe dinosauriërs eruit zagen, hoe ze verwant waren aan andere groepen en wat ze aten, voegde hij eraan toe. (Ze kunnen zelfs in de ruimte kijken waar de hersenen zouden zijn geweest om erachter te komen hoe de dinosaurus zijn wereld waarnam en rook.)

Vorig jaar ontdekte dezelfde groep een andere dinosaurus bewaard in opaal in Lightning Ridge. Ze noemden die planteneter, die ook op twee poten liep, de Weewarrasaurus pobeni. Lightning Ridge is de enige plaats waar opaalachtige dinosaurussen worden gevonden, vertelde Bell eerder aan WordsSideKick.com.

Deze dinosauriërs leefden tijdens het Krijt, toen Lightning Ridge een uiterwaarden was. Hoewel de meeste opaalachtige fossielen in het gebied afkomstig waren van zeedieren die in de nabijgelegen zee leefden, zou een bot van een landdier zoals een dinosaurus af en toe naar zee spoelen en in wisselwerking staan ​​met silicamineralen, volgens de vorige Live Science-rapport. Silicamineralen, de basis van opaal, zouden zich dan ophopen in de holtes van versteende botten of soms zelfs in organische botten sijpelen en er een replica van vormen.

'Zonder twijfel', bevat Lightning Ridge nog steeds fossielen van dinosauriërs in zijn kostbare opalen, zei Bell. 'De opaalindustrie gedijt nog steeds in Lightning Ridge, en waar je opalen vindt, vind je net zo goed ook fossielen.'

Maar deze diep begraven opalen die fossielen bevatten, zijn niet gemakkelijk te bereiken, voegde hij eraan toe. Dus "het is echt belangrijk om het werk van de mijnwerkers te erkennen, want zonder hen zouden we niets weten over deze mysterieuze prehistorische wereld."

Pin
Send
Share
Send