In het midden van de Melkweg

Pin
Send
Share
Send

Je kijkt naar het hart van je eigen sterrenstelsel met röntgenspecificaties. Deze sterrenhopen hebben zoveel grote, heldere sterren dat het hele gebied in het röntgenspectrum schittert. Deze foto toont 1 miljoen seconden aan verzamelde observatietijd door Chandra van deze mysterieuze regio van ons sterrenstelsel.

Het centrum van de Melkweg is een drukke buurt en niet altijd een rustige buurt, volgens het nieuwste beeld van NASA's Chandra X-ray Observatory. Naast het superzware zwarte gat in het midden, is het gebied gevuld met allerlei verschillende bewoners die elkaar beïnvloeden en beïnvloeden.

De nieuwe röntgenfoto toont drie massieve sterrenhopen, de Arches (midden boven), Quintuplet (rechtsboven) en de GC-sterrenhoop (midden onderaan), die zich in de buurt van het enorme zwarte gat, bekend als Boogschutter A *, bevindt. De massieve sterren in deze sterrenhopen kunnen zelf zeer heldere, puntvormige röntgenbronnen zijn, wanneer de wind die van hun oppervlak waait, in botsing komt met de wind van een omringende metgezel. De sterren in deze clusters geven ook enorme hoeveelheden energie af wanneer ze het einde van hun leven bereiken en exploderen als supernova's, die op hun beurt het materiaal tussen de sterren verwarmen. De sterren in de buurt van het galactische centrum kunnen ook röntgenstralen uitzenden als stellaire lijken - in de vorm van neutronensterren of zwarte gaten in binaire systemen - en worden ook gezien als puntachtige bronnen in het Chandra-beeld.

Terwijl de individuele sterren in deze clusters hun eigen hectische leven ervaren, zijn de clusters zelf ook bezig met interactie met andere bewoners van de Galactische centrumwijk. Zo slaan de sterrenhopen in koelere, dichte wolken moleculair gas. Deze krachtige botsingen tussen de clusters en de wolken kunnen in het Galactische centrum een ​​groter aandeel aan meer zware sterren opleveren dan sterren met een lage massa, vergeleken met een stillere buurt. De botsingen kunnen ook een deel van de diffuse röntgenemissie in het Chandra-beeld verklaren.

In de loop van enkele jaren is meer dan twee miljoen seconden Chandra-observatietijd besteed aan het bestuderen van het centrum van de Melkweg. Deze nieuwste afbeelding van Chandra vertegenwoordigt meer dan 1 miljoen seconden en beslaat een oppervlakte van 168 bij 130 lichtjaar. In deze afbeelding komen rood, groen en blauw overeen met respectievelijk lagere, gemiddelde en hoogenergetische röntgenstralen.

Oorspronkelijke bron: Chandra News Release

Pin
Send
Share
Send