[/onderschrift]
Lang geleden in 1987 ontvingen we een geschenk van ons naburige sterrenstelsel, de Grote Magelhaense Wolk. Wat was het precies? De dichtstbijzijnde supernova-explosie tot nu toe ...
Op 8 juni 2011 kondigde een team van astronomen aan dat het supernova-afval van SN 1987A, dat met de tijd is verduisterd, weer helderder wordt. De waarnemingen concluderen dat een andere krachtbron het puin aan het ontsteken is - het begin van de overgang van een supernova naar een supernova-overblijfsel. "Supernova 1987A is het jongste supernova-overblijfsel geworden dat voor ons zichtbaar is", zegt Robert Kirshner van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA) en leider van het langdurige SN 1987A-onderzoek met NASA's Hubble-ruimtetelescoop.
Supernova-restanten bestaan uit materiaal dat wordt uitgestoten door de exploderende ster van de ouder en interstellaire materie die onderweg wordt opgepikt. Lang voor de rampzalige gebeurtenis wordt een ring van materiaal uitgeworpen - die zich over een lichtjaar (6 biljoen mijl) verspreidt. Binnen de cirkel haasten de innerlijke werking van de gastster zich naar buiten om de uitdijende puinwolk te vormen. Het wordt verlicht door radioactief verval en verhelderende punten in de richting van een nieuwe stroombron. "Het is alleen mogelijk om dit op te helderen omdat SN 1987A zo dichtbij is en Hubble zo'n scherp zicht heeft", zei Kirshner.
Wat kunnen we verwachten in de toekomst van SN1987A? Op dit moment kan het ons waardevolle informatie geven over de laatste paar duizend jaar van het leven van een ster. Door de ongebruikelijke klonten en hobbels in de structuur van de ring te bestuderen, kunnen astronomen zijn geschiedenis misschien ontcijferen ... Geschiedenis die verloren zal gaan als de puinuitbreiding de structuur wegvaagt. 'Jonge supernovaresten hebben persoonlijkheid,' beaamde Kirshner.
Voor nu stelt deze jonge supernova ons in staat om een blik te werpen op een toekomst die zo rooskleurig is dat hij tinten moet dragen.
Oorspronkelijke verhaalbron: Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.