Jupiter krijgt nog meer satellieten

Pin
Send
Share
Send

Afbeelding tegoed: UBC

Een team van Canadese astronomen heeft nog meer nieuwe satellieten voor Jupiter ontdekt, wat de gigantische planeet in totaal 61 manen opleverde - 21 werden dit jaar ontdekt. Het team nam een ​​mozaïek van beelden rond de hele lucht van Jupiter en gebruikte vervolgens een computer om lichtpunten te zoeken die de beweging van een Joviaanse maan hadden.

Ze waren klein en moeilijk te vinden, maar met behulp van nieuwe telescoopapparatuur en camera's, UBC-professor Brett Gladman, UBC-postdoctoraal onderzoeker Lynne Allen en Dr. J.J. Kavelaars van de National Research Council of Canada hebben negen voorheen onbekende manen van Jupiter ontdekt. Tot nu toe zijn er dit jaar 21 nieuwe Jupiter-manen geïdentificeerd.

De ontdekking van verre satellieten, die vandaag tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Canadian Astronomical Society werd aangekondigd, verhoogt het aantal bekende manen op Jupiter tot 61 - meer manen dan welke andere planeet in het zonnestelsel dan ook.

"De ontdekking van deze kleine satellieten zal ons helpen begrijpen hoe Jupiter en de andere gigantische planeten zijn gevormd", zegt Gladman, een Canada Research Chair in Planetary Astronomy.

De nieuwe satellieten waren een uitdaging om te detecteren omdat de meeste slechts ongeveer 1-5 kilometer groot zijn. De zwakke hoeveelheden licht die ze terug naar de aarde reflecteren, moeten het opnemen tegen de schittering van de schitterende Jupiter. Hun kleine formaat en afstand tot de zon voorkomen dat de satellieten helderder schijnen dan de 24e magnitude, ongeveer 100 miljoen keer zwakker dan met het blote oog te zien is. Om deze nieuwe manen te lokaliseren, gebruikte het team van Gladman het nieuwe Megaprime-mozaïek van CCD-camera's bij de 3,6 m Canada-Frankrijk-Hawaï-telescoop op Mauna Kea, Hawaï.

Met de mozaïekcamera kon het team drie foto's maken van de hele lucht rond Jupiter. Ze gebruikten computeralgoritmen om de afbeeldingen te doorzoeken op de zwakke lichtpunten die langs de hemel bewegen zoals de manen zouden moeten.

Omdat manen soms voor verre sterren kunnen verschijnen of verloren kunnen gaan in het licht dat van de planeet is verstrooid, moet je de zoektocht zorgvuldig vinden om ze meerdere keren zorgvuldig te herhalen. Het team heeft de taak uitgevoerd tussen februari en april 2003.

Internationale leden van het joviaanse zoekteam zijn onder meer Cornell University-astronomen Phil Nicholson, Joseph A. Burns en Valerio Carruba, Jean-Marc Petit van het Observatoire de Besancon, en Brian Marsden en Matthew Holman van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.

Oorspronkelijke bron: UBC News Release

Pin
Send
Share
Send